Pierwszym objawem boreliozy jest rumień wędrujący. Pojawia się on w miejscu wkłucia, ale nie jest on zawsze obserwowany. Nie mniej jednak jeśli się pojawi t jest to dla nas konkretny znak na temat infekcji i możliwości rozpoczęcia działania. Zwykle można go zaobserwować w ciągu 1–3 tygodni od usunięcia kleszcza, ale bywa, że objawia się szybciej. Rumień wędrujący ma postać okrągłej plamy na skórze. Powiększa się powoli. Jest on nieco jaśniejszy w środku, co jest charakterystyczne właśnie dla infekcji boreliozą. W tym okresie można spodziewać się także objawów grypopodobnych (są to bóle mięśni i stawów, ogólne osłabienie, często wzrost temperatury ciała). Ustąpienie rumienia wędrującego obserwuje się w ciągu 4–12 tygodni.
Nawet po kilku miesiącach mogą pojawić się inne objawy boreliozy i jest to znak, że borelioza przedostała się dalej. Są to:
- zanikowe zapalenie skóry,
- naciek limfocytarny,
- zapalenie stawów,
- zapalenie nerwów czaszkowych,
- porażenie nerwu twarzowego,
- zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych,
- zapalenie mięśnia sercowego,
- zapalenie mięśni,
- pogorszenie pamięci,
- zaburzenia snu,
- ogólne osłabienie,
- bóle głowy,
- zaburzenia widzenia i słuchu.
Objawy boreliozy mogą pojawić się nawet po wielu latach od zakażenia. Ma ona zdolność do ukrycia się w tzw. cystach oraz do przeczekania najgorszego dla nich czasu, kiedy odporność organizmu jest na wysokim poziomie. Niestety infekcja ta oczekuje na gorsze czasy żywiciela, aby móc w pełni zaatakować. Wówczas mówi się o przewlekłym stadium choroby. Dotyczy ono przede wszystkim tych osób, u których infekcja nie była leczona. Najczęściej w jego przebiegu dochodzi do poważnego uszkodzenia układu nerwowego lub stawów.
Leave a Reply